باورم نمی شود؛ انگار در میان ابرها می روم..
این حسی است که همه همراهان من احساس می کنند...
چه سواره و چه پیاده...
همه رفته اند و من مانده ام. چطور بروم و دل بکنم از اینهمه مهربانی؟ چطور چشم بردارم از این قدمگاه نورانی و نشکنم بغض جامانده در گلو را ؟
خورشید اشعه های طلایی اش را بر زائران پیاده هشتمین حجت داور می تاباند و آنها با قدم های شتابان به سوی قدمگاه و سجده گاه خورشید ابدی طوس روانند...