در زمان حضرت امام هادی (ع) شخصی نامه ای نوشت از یکی از شهرهای دور
نامهای نوشت که آقا من دور از شما هستم گاهی حاجاتے دارم ... مشکلاتی دارم ... به هر حال چه کنم.
آیت الله میلانی میفرمودند :
هر روز بنشینید یک مقدار با امام زمان(عج) درد و دل کنید...
خوب نیست شیعه روزش شب شود و شبش روز شود و اصلا به یاد او نباشد.
بنشینید چند دقیقه ولو آدم حال نداشته باشد.
مثلا از مفاتیح دعایی بخواند با همین زبان خودمان سلام و علیکے با آقا کند. با حضرت درد و دلی کنید...
خدا مرحوم آیت الله العظمی بهجت را رحمت کند میفرمودند:
بین دهان تا گوش شما کمتر از یک وجب است.
قبل از این که حرف از دهان خودتان به گوش خودتان برسد به گوش حضـــــرت رسیده است.
او نزدیک است درد و دل ها را میشنود. با او حرف بزنید و ارتباط برقرار کنید.
در زمان حضرت امام هادی (ع) شخصی نامه ای نوشت از یکی از شهرهای دور
نامهای نوشت که آقا من دور از شما هستم گاهی حاجاتے دارم ... مشکلاتی دارم ...
به هر حال چه کنم.
حضرت در جواب ایشان نوشتند : « إِنْ کَانَتْ لَکَ حَاجَةٌ فَحَرِّکْ شَفَتَیْک»
لبت را حرکت بده، حرف بزن، بگو... ما از شما دور نیستیم.
بحارالانوار / ج۵۳ / ص ۳۰۶
منبع:
کانال چله تا خدا
https://telegram.me/togod