سبک زندگی / استغفار و امدادهای الهی + بسته مرتبط

اینک این منم که به خود ظلم کرده ام و به گناهم اقرار و به خطاهایم اعتراف دارم. پس ای آمرزنده گناهان! از تو می خواهم که...

یکی از اصحاب حضرت علی (علیه السلام) نقل می کند: روزی نزد امیرالمؤمنین (علیه السلام) نشسته بودم که عربی وارد شد و عرض کرد یا امیرالمؤمنین! من مرد عیالمند و فقیر هستم و مالی که زندگی مرا کفایت کند، ندارم. حضرت فرمودند: ای برادر عرب! چرا استغفار نمی کنی تا حالت نیکو شود؟ عرض کرد: زیاد استغفار می کنم، اما تغییری در زندگی ام پیدا نشده است.
حضرت فرمودند: ای برادر عرب خدای متعال می فرماید: «اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ إِنَّهُ کَانَ غَفَّاراً، یُرْسِلِ السَّمَاء عَلَیْکُم مِّدْراراًا، وَیُمْدِدْکُمْ بِأَمْوَالٍ وَ بَنِینَ و َیَجْعَل لَّکُمْ جَنَّاتٍ وَ یَجْعَل لَّکُمْ أَنْهَاراً.»[1] به درگاه خداوند توبه کنید و آمرزش طلبید که او بسیار آمرزنده است. [استغفار کنید] تا رحمت فراوانش را بر شما فرود آورد و شما را با ثروت و اولاد مدد فرماید و باغ ها و نهرهای جاری به شما عطا کند.
یعنی چون به گناه بودن بعضی از اعمالت آگاه نیستی استغفار تو ناقص است؛ زیرا از آنها استغفار نمی کنی و نتیجه نمی گیری. سپس فرمود: اینک به تو استغفاری می آموزم که اگر آن را هنگام خواب بخوانی خدا به تو وسعت رزق عطا فرماید. دعا را نوشته، به اعرابی داده و فرمودند: شب، قبل از خوابیدن، این استغفار را بخوان و گریه کن و اگر اشکت جاری نشد تباکی کن.

 

 امام حسین (علیه السلام) فرمودند: سال بعد اعرابی به خدمت حضرت آمد و عرض کرد: یا امیرالمومنین! خداوند به من نعمت های زیادی عطا فرمود. شتران و گوسفندانم آنقدر زیاد شده اند که محلی برای نگه داری آنها ندارم. آن حضرت فرمودند: ای برادر عرب! قسم به آن خدایی که محمد (صلی الله علیه آله و سلم) را به نبوت برگزید، بنده ای نیست که با این دعا به درگاه خدا استغفار کند، مگر این که خدای متعال به برکت آن، گناهانش را آمرزیده، حوائجش را برآورده و به مال و اولادش فراوانی و برکت عطا فرماید.
«اللَّهُمَّ إِنِّی أُثْنِی عَلَیْکَ بِمَعُونَتِکَ عَلَى مَا نِلْتُ بِهِ الثَّنَاءَ عَلَیْکَ وَ أُقِرُّ لَکَ عَلَى نَفْسِی بِمَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ الْمُسْتَوْجِبُ لَهُ فِی قَدْرِ فَسَادِ نِیَّتِی وَ ضَعْفِ یَقِینِی. اللَّهُمَّ نِعْمَ الْإِلَهُ أَنْتَ وَ نِعْمَ الرَّبُّ أَنْتَ وَ بِئْسَ الْمَرْبُوبُ أَنَا وَ نِعْمَ الْمَوْلَى أَنْتَ وَ بِئْسَ الْعَبْدُ أَنَا وَ نِعْمَ الْمَالِکُ أَنْتَ وَ بِئْسَ الْمَمْلُوکُ أَنَا فَکَمْ قَدْ أَذْنَبْتُ فَعَفَوْتَ عَنْ ذَنْبِی وَ کَمْ قَدْ تَعَمَّدْتُ فَتَجَاوَزْتَ وَ کَمْ قَدْ عَثَرْتُ فَأَقَلْتَنِی عَثْرَتِی وَ لَمْ تَأْخُذْنِی عَلَى غِرَّتِی، فَأَنَا ظَالِمٌ لِنَفْسِی الْمُقِرُّ لِذَنْبِی الْمُعْتَرِفُ بِخَطِیئَتِی فَیَا غَافِرَ الذُّنُوبِ أَسْتَغْفِرُکَ لِذَنْبِی وَ أَسْتَقِیلُکَ لِعَثْرَتِی فَأَحْسِنْ إِجَابَتِی فَإِنَّکَ أَهْلُ الْإِجَابَهِ وَ أَهْلُ التَّقْوَى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَهِ.»
بار خدایا ! تو را مدح می گویم که به یاری تو موفق به ثناگوییت شدم و به سبب فساد نیت و ضعف یقینم، به ناتوانی خود که تو را آنطور که مستحق و سزاوار هستی مدح کنم، اقرار دارم.
بارالها، تو خوب معبود و خوب پروردگاری هستی و من بد پرورش یافته ای هستم!
تو خوب مولایی هستی و من بد بنده ای!
تو خوب مالکی هستی و من بد مملوکی!
چه بسیار گناهی که مرتکب شدم و تو عفو نمودی و چه بسیار جرم هایی که از من سر زد و تو از آن گذشتی!
چه بسیار خطاها کردم، ولی مرا مؤاخذه نکردی و چه بسیار بدی ها که عمداً مرتکب شدم و تو از آن درگذشتی!
و چه بسیار لغزش ها که از من سر زد و از آن چشم پوشی نمودی  و مرا بر غفلتم موأخذه نکردی!
اینک این منم که به خود ظلم کرده ام و به گناهم اقرار و به خطاهایم اعتراف دارم. پس ای آمرزنده گناهان! از تو می خواهم که گناهانم را ببخشی و از لغزش هایم درگذری، پس به نیکی اجابت کن که تو سزاوار اجابت و اهل تقوا و آمرزشی!
 
 

منبع: کتاب وسعت رزق (هفتاد استغفار از امیرالمومنین(علیه السلام)، انتشارت حدیث راه عشق

 

------------------------
پی نوشت ها:
[1]. نوح:10.

مطلب مرتبط:

- ذکری که موجب می‌شود در دنیا و آخرت با اهل بیت(ع) باشیم!

کتاب مرتبط:
- کتاب الکترونیکی "درمان رذایل اخلاقی " نوشته جواد محدثی
- کتاب رهنما با عنوان اشتباه و گناه

کتاب توبه ، تولدی دوباره

• صل نخست: معناى توبه، انواع و مراتب آن
• فصل دوم: اهمیت توبه
• فصل سوم: حکمت توبه
• فصل چهارم: آداب توبه
• فصل پنجم: شرایط توبه
• فصل ششم: آثار توبه
• فصل هفتم: احکام توبه
• فصل هشتم: موانع توبه
• پی نوشت ها

پوستر مرتبط: