همه رفته اند و من مانده ام. چطور بروم و دل بکنم از اینهمه مهربانی؟ چطور چشم بردارم از این قدمگاه نورانی و نشکنم بغض جامانده در گلو را ؟
من تنهاترین با کدام پا جوار قدمگاه شما را ترک کنم ای بهترین؟
اینجا بوی شما را می دهد ای پسر نازنین و مهربان فاطمه...
یا رضا...
