اینجا جاده‌ی عشق است؛ ساعت دلدادگی. ظهر روز شهادت و در ابتدای مسیر شهر به سمت قدمگاه.
می‌گویند از اینجا تا قدمگاه پاک رضا(ع) تنها 13 کیلومتر فاصله داریم. 13 کیلومتر برای قدم‌های این زائران منتظر و جامانده از حرم که می‌‌خواهند در ظهر شهادت امام‌شان در قدمگاه او آرام بگیرند. ناباورانه پا در ابتدای جاده گذاشته‌ایم. نه من و نه همسرم، هیچکدام باور نداریم این همه لیاقت، سعادت و توفیق را. این راه چه آشناست برای ما. تعریفش را بارها و بارها از زبان بزرگان و قدیمی های شهر شنیده‌ایم. می گویند نزدیک به دو قرن است که مردم شهرم این مسیر را با پای پیاده طی می کنند...
اما امسال خداییش شلوغ تر و با شکوه تر شده است... حتی از شهرها و روستاهای اطراف هم آمده اند... در لابلای اشک‌ها و خاطراتی که هر کدام در کلمه‌کلمه‌اش عطر رضا(ع) داشته است. ولی شنیدن که مانند دیدن نمی‌شود. باید خودت بیایی. پا بر خاک های نرم این سرزمین مقدس بگذاری.
پرچم‌ها را با محبت به خاندان پیامبر(ص) بالا بگیری و با چشم‌های خودت ببینی جمعیتی را که به عشق امام مظلوم و غریبشان پا در این جاده گذاشته‌اند...
این جاده، قدم به قدم برای زائرانش درس معرفت دارد. همچنین درس سیاسی به همه ی معاندان ائمه طاهرین که بفهمند ما نه تنها مراقد نورانی امامانمان برایمان مقدس است؛ بلکه قدمگاه هایشان نیز...
بقول شاعر قدیمی شهرمون «گر میسر نشود بوسه زنم پایش را / هر کجا پای نهد بوسه زنم جایش را»...
من و همسرم که تازه داریم می‌فهمیم همه‌ی این سال‌ها چیزی از عشق رضا(ع) نمی‌دانستیم. هر لحظه شرمنده تر می‌شویم از ارادت بی‌حد شیعیان او...
اینجا جاده‌ی عشق است. ساعت دلدادگی...
سرکرده «جیش الاسلام» در سوریه کشته شد
نظر بده اینجا : http://bolandava.ir/post/580